- yazıb-oxumaq
- f. Oxu-yazı bilmək, oxuyub-yazmağı bacarmaq, savadlı olmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
azərbaycanca — sif. və zərf Azərbaycan dilində. Azərbaycanca yazıb oxumaq. Azərbaycanca qəzet. – <Nizami:> Sizə də, bizə də məlumdur ki, Şirvan sarayında yaşayanlar da, xaqanın özü də azərbaycanca danışa bilmirlər. M. S. O.. Yaralı azərbaycanca danışırdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmkəndli — is. Bir kənddə doğulmuş, orada yaşamış və ya yaşayan (adam). Həmkəndliləri ilə görüşmək. Şəhərdə həmkəndlisinə rast gəldi. – . . Nəriman <Nərimanov> türkcə və rusca gözəlcəsinə yazıb oxumaq bilirdi. Ona görə həmkəndlilərinin günü gündən ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazı-pozu — is. 1. Yazı işləri. Bunun da səbəbi odur ki, mən əhli savadam, yazı pozu mənim gözümə ziyan eləyibdir. C. M.. 2. Yazıb oxumaq bacarığı; savad. <Məhəmmədağa:> Oğlunuz burada oxuyub yazıpozu biləcəkdir. N. N.. <Şamama Cadu:> İndi heç az … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti